Dziecko Rosemary
Dziecko Rosemary (ang. Rosemary’s Baby) – amerykański horror psychologiczny z 1968 w reżyserii i według scenariusza Romana Polańskiego, ekranizacja powieści Iry Levina o tym samym tytule.
Wypowiedzi postaci
[edytuj]Rosemary Woodhouse
[edytuj]- Bólu zniknij! Nie chcę cię więcej znać!
- Pain, begone, I will have no more of thee! (ang.)
- To nie sen! To się dzieje naprawdę!
- This is no dream! This is really happening! (ang.)
Inne postacie
[edytuj]- Wybrał ciebie, skarbie! Spośród wszystkich kobiet świata żebyś została matką jego jedynego syna.
- Postać: Minnie Castevet
Dialogi
[edytuj]- Rosemary Woodhouse: Boże!
- Roman Castevet: Bóg umarł! Szatan żyje!
- Rosemary Woodhouse: Co mu zrobiliście? Co zrobiliście z jego oczami, maniacy!
- Roman Castevet: Ma oczy ojca.
- Rosemary Woodhouse: Co ty gadasz? Guy ma normalne oczy!
- Roman Castevet: Kołysz go.
- Rosemary Woodhouse: Chcecie, żebym była dla niego matką?
- Roman Castevet: A czy nie jesteś jego matką?
- Opis: ostatnia scena
- Roman Castevet: Rosemary…
- Rosemary Woodhouse: Milcz.
- Roman Castevet: Rosemary…
- Rosemary Woodhouse: Milcz. Jesteś w Dubrowniku. Nie słyszę cię.
- Rosemary Woodhouse: Śniło mi się, że ktoś mnie gwałcił. Ktoś nie z tej ziemi.
- Guy Woodhouse: Wielki dzięki.
- Roman Castevet: Żaden papież nie odwiedzi miasta, w którym strajkują gazety.
- Minnie Castevet: Słyszałam, że przeniesie i poczeka, aż strajk się skończy.
- Guy Woodhouse: To show-biznes.
- Roman Castevet: Dokładnie tak jest: wszystkie te kostiumy, rytuały – to podstawa każdej religii.