Przejdź do zawartości

Christine de Pisan

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Krystyna de Pizan
wygłaszająca wykład (1413)

Krystyna de Pizan (fr. Christine de Pisan; 1364–1430) – francuska pisarka, poetka, krytyczka literacka, retoryczka, filozofka; jedna z pierwszych zawodowych literatek w dziejach pisarstwa europejskiego.

Cytaty z poezji

[edytuj]
  • Samotniutka jestem i samotniutka chcę być,
    Samotniutką mnie słodki przyjaciel zostawił,
    Samotniutka jestem, bez towarzysza i pana,
    Samotniutka jestem, w bólu i goryczy
    • Seulete suy et seulete vueil estre,
      Seulete m'a mon doulz ami laissiée,
      Seulete suy, sanz compaignon ne maistre,
      Seulette suy, dolente et courrouciée
      (fr.)
    • Źródło: ballada XI, w: Les cent ballades 1394–1399
  • Z pani stałam się panem
    Przez Fortunę, co tak chciała;
    Tak mi zmieniła i ciało i wolę
    W idealnego męża;
    Ongiś byłam kobietą, teraz
    Mężem jestem, nie kłamię;
    Na to wskazują me czyny
    • Źródło: O zmienności losu (Livre de la mutation de fortune, 1403)

Księga o Mieście Pań

[edytuj]

(Le Livre de la Cité des Dames, 1405)

  • Gdyby istniał zwyczaj posyłania małych dziewczynek do szkoły i gdyby uczyły się one przedmiotów ścisłych w taki sam sposób, w jaki uczy się chłopców, uczyłyby się one równie doskonale i rozumiałyby niuanse wszystkich sztuk i nauk.
    • Si la coustume estoit de mettre les petites filles a l'escole, et que communement on les fist apprendre les sciences comme on fait aux filz, qu'elles apprendroient aussi parfaitement et entenderoient les subtilités de toutes les arz et sciences comme ils font. (fr.)
    • Zobacz też: dziewczyna, edukacja
  • Ile jest kobiet, które marnują swoje życie w małżeństwie z powodu okrucieństwa swoich mężów, ponosząc większą pokutę, niż gdyby były niewolnicami u Saracenów?
    • Quantes femmes est il qui usent leur vie au lien de mariage par la durte de leurs maris en plus grant penitence que se elles feussent esclaves entre les sarazins. (fr.)
    • Zobacz też: kobieta, małżeństwo
  • Ten jest najwyższy, w którym mieszka większa cnota; ani wzniosłość, ani pokora człowieka nie leży w ciele, zależnie od płci, lecz w doskonałości postępowania i cnót.
    • Cellui ou celle en qui plus a vertus est le plus hault, ne la haulteur ou abbaisement des gens ne gist mie es corps selon le sexe mais en la perfeccion des meurs et des vertus. (fr.)
    • Zobacz też: cnota, doskonałość, płeć

Inne

[edytuj]
  • Królestwo zostało podniesione z kolan i przywrócone przez niewiastę – czego nie potrafiły dokonać setki mężczyzn (...). Och, jakaż to chwała dla kobiecego rodu.
    • Źródło: Opowieść o Joannie d’Arc (Ditié de Jehanne d'Arc, 1429)
    • Zobacz też: Joanna d'Arc, Francja