Barbara Stanisławczyk

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Barbara Stanisławczyk-Żyła (2011)

Barbara Stanisławczyk-Żyła (ur. 1962) – polska pisarka.

  • Teraz łatwo jest pisarzom, politykom i różnym ludziom z zacisza wygodnych gabinetów rzucać oskarżenia, że Polacy byli obojętni, że za mało pomagali, mordowali. Nie chcą przyjąć do wiadomości, jak wyglądała wojenna rzeczywistość, ani tego, że wojna wyzwala skrajne emocje i skrajne reakcje w ludziach różnych nacji. Nastąpiła wtedy sublimacja dobra i sublimacja zła. Dobro w ludziach zostało spotęgowane do bohaterstwa, a zło do rozmiarów zbrodniczych. Między tymi skrajnościami była przestrzeń, którą chętnie zagospodarowywały strach i (lub) lojalizm.
  • Wiedziałam, że w Rodzinach Katyńskich są podziały, ale że aż takie, nie przyszło mi do głowy. (…) Źródła tych podziałów są różnorakie: osobowościowe, ambicjonalne, wynikające z różnego podejścia do sprawy upamiętniania zbrodni, polityczne. Mają też źródło w historii uratowanych z Katynia. Jest też podział na dzieci wojskowych („lepszych”) i policjantów („gorszych”).

O Barbarze Stanisławczyk[edytuj]

  • Pani Stanisławczyk udowodniła już, że pod jej kierownictwem Polskie Radio spełnia pokładane w niej przez Władze nadzieje. To najważniejsze. Skutecznie wymieniła, ups, oczywiście odświeżyła, grono zapraszanych komentatorów na tych niezłomnych w swym umiłowaniu władzy i stanowczo niepokornych wobec opozycji. Umiarkowanie bezboleśnie potrafiła pozbyć się z anten głosów i mózgów, które swoimi wątpliwościami, czy choćby brakiem odpowiedniego zapału w głoszeniu kolejnych sukcesów „dobrej zmiany” mogły wprowadzać niezdrowe zamieszanie u odbiorców. Pani Barbara jest odpowiednio oddana i odpowiednio wdzięczna PiS-owi i jego linii, więc nie było sensu jej zmieniać.