Atlantyda. Zaginiony ląd
Wygląd
Atlantyda. Zaginiony ląd (ang. Atlantis: The Lost Empire) – amerykański film animowany z 2001 roku. Autorem scenariusza jest Tab Murphy; tłumaczenie – Bartosz Wierzbięta.
Wypowiedzi postaci
[edytuj]Milo
[edytuj]- To tylko kolanko, takie jak w zlewie! To tylko kolanko, takie jak w zlewie!
- Opis: panikując, gdy są ścigani przez Lewiatana.
- Wiesz co? Może ty to tłumacz – a ja będę sobie wymachiwał bronią!
- Opis: do Rourke'a.
- To co, wygląda na to, że to koniec, tak? Jasne, wygraliście. Zniszczycie całą cywilizację, ale co z tego? Będziecie bogaci. Moje gratulacje, Audrey – ważne, że będziesz miała za co otworzyć z ojcem drugi warsztat, hę? A Wołodia, no pozazdrościć! – kupisz sobie całą sieć kwiaciarni. Rodzina będzie z ciebie dumna. Bo przecież liczy się tylko jedno, prawda? Forsa.
- Opis: do ludzi, którzy przygotowują się do wyjazdu z Sercem Atlantydy.
Kida
[edytuj]- Przed wami piękna Atlantyda. Chodź, musisz porozmawiać z moim ojcem.
- Opis: przedstawiając Atlantydę.
Preston Whitmore
[edytuj]- Twój dziadek mawiał, że: „Pamięć o człowieku żyje w tym, co pozostawi swoim bliskim”. On pozostawił ci to. Atlantyda na ciebie czeka. Co ty na to?
- Twój dziadek całe lata katował mnie opowieściami o tym dzienniku. Nie kupiłem tych bredni! W końcu miałem dość i się ze starym założyłem. Powiedziałem: „Thatch, jak uda ci się znaleźć ten przeklęty dziennik, nie tylko sfinansuję całą ekspedycję, ale pocałuję cię w paszczę!” Na swoje nieszczęście zakład przegrałem.
- Thaddeus był wspaniałym człowiekiem. Nawet nie masz pojęcia, jak. Te gangreny z uczelni zniszczyły go – zrobili z niego pośmiewisko. Nigdy się potem nie pozbierał. Jeśli uda się zdobyć choćby tylko skrawek dowodu, to mnie to wystarczy.
Helga
[edytuj]- Spuściłam się kominem. Boisz się, maleńki? Nazywam się Helga Sinclair. Przysyła mnie mój pracodawca, który ma dla ciebie bardzo kuszącą propozycję. To jak, skusisz się?
- Opis: do Milo, który zapytał się, jak weszła do zamkniętego mieszkania.
- Kartograf, lingwista, hydraulik – wierzyć się nie chce, że kawaler.
- Opis: o Milo.
- Ruszać się, ludzie! Szybciej, szybciej!
- Kapitanie, nie braliśmy pod uwagę obecności postronnych. To zmienia postać rzeczy.
- Mieliśmy podzielić się zyskiem! (uderza Rourke'a dwa razy) Obiecałeś mi udział!
- Opis: do Rourke'a, który zdradził ją, aby balon wzniósł się w górę.
- Szkoda, lubię cię.
- Opis: cytując Rourke'a, ostatnie słowa.
Rourke
[edytuj]- Milo Thatch. Cieszę się, widząc wnuka starego Thaddeusa. O, masz ten dziennik. Ładne obrazki, ale ja tam wolę rozumieć, co czytam.
- Opis: spotkanie z Milo.
- Tak, ta podróż powinna wzbogacić nas wszystkich.
- Szkoda, lubię cię.
- Opis: po wyrzuceniu Helgi za burtę.
- Zmęczony, panie Thatch? To wielka szkoda, bo ja się dopiero rozgrzewam!
- Opis: ostatnie słowa przed śmiercią.