Wolfgang Prinz

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Wolfgang Prinz (ur. 1942) – niemiecki psycholog i kognitywista, kierownik Instytutu Kognitywistyki i Neuronauk im. Maksa Plancka w Lipsku.

  • Być może najpierw odkrywamy podmiotowość innych i dopiero potem przypisujemy ją sobie.(...) Początkowo dziecko odkrywa podmiotowość innych ludzi. Potem dzięki zwierciadłu społecznemu zyskuje możliwość przyjrzenia się, jak inni reagują na jego działania. W ten sposób zaczyna postrzegać siebie jako kogoś, kto jest taki sam jak inni. Potrzeba do tego dwóch elementów. Muszą istnieć mechanizmy umożliwiające dziecku powiązanie działań innych z własnymi – prawdopodobnie odpowiadają za to neurony lustrzane. Ponadto dziecko musi żyć w stymulującym środowisku społecznym, wykorzystującym potencjał systemów lustrzanych.
    • Źródło: rozmowa Thomasa Asseheuera i Ulricha Schnabela, Wolna wola nie istnieje, „Die Zeit”, tłum. „Forum”, 27 lutego 2012.
    • Zobacz też: świadomość, społeczeństwo
  • Istnieją wyłącznie wpływy zewnętrzne, żadne inne. Jeżeli ktoś jawi się jako człowiek działający z pobudek wewnętrznych, świadczy to jedynie o tym, że nie stymulują go aktualne, lecz wcześniejsze czynniki zewnętrzne.(...) W nauce i tak nikt nie wierzy w absolutną wolność wewnętrzną.
    • Źródło: rozmowa Thomasa Asseheuera i Ulricha Schnabela, Wolna wola nie istnieje, „Die Zeit”, tłum. „Forum”, 27 lutego 2012.
  • Jaźń jest pewnym konstruktem powstającym w kontekście społecznym.(...) Dobrym przykładem jest fenomen Kaspara Hausera – osoba, która dorasta wyrwana z kontekstu społecznego i pozbawiona kontaktów z innymi, nie może wykształcić podmiotowości.
    • Źródło: rozmowa Thomasa Asseheuera i Ulricha Schnabela, Wolna wola nie istnieje, „Die Zeit”, tłum. „Forum”, 27 lutego 2012.
    • Zobacz w Wikipedii: Kaspar Hauser
  • Ludzie są maszynami, które wspólnie tworzą swój świat społeczny. Na tym polega właściwe clou procesów kulturowych. Ten stworzony własnymi siłami świat społeczny wywiera ponadto ogromny wpływ na zachowanie jednostki.
    • Źródło: rozmowa Thomasa Asseheuera i Ulricha Schnabela, Wolna wola nie istnieje, „Die Zeit”, tłum. „Forum”, 27 lutego 2012.
    • Zobacz też: człowiek, maszyna
  • Nasza wolność polega na tym, że w pewien sposób pozwalamy sobą kierować, np. poprzez rozsądne argumenty. w tym sensie istnieje wolność wyboru.
    • Źródło: rozmowa Thomasa Asseheuera i Ulricha Schnabela, Wolna wola nie istnieje, „Die Zeit”, tłum. „Forum”, 27 lutego 2012.
    • Zobacz też: wolność
  • W kalkulatorze wystarczy nacisnąć odpowiednie klawisze, by coś na nim policzyć. Zachodzące w środku procesy to nic innego jak określone operacje elektroniczne. Kalkulator nie wie, czym są liczby – dopiero my je do niego wpisujemy. Podobnie jest z mózgami. Są to maszyny, które w toku ewolucji zostały zaprogramowane do wykonywania określonych czynności w odpowiedzi na bodźce otoczenia.(...) Czynności tych nie da się wytłumaczyć wyłącznie budową maszyny.
    • Źródło: rozmowa Thomasa Asseheuera i Ulricha Schnabela, Wolna wola nie istnieje, „Die Zeit”, tłum. „Forum”, 27 lutego 2012.
    • Zobacz też: mózg
  • Wolna wola jest instytucją społeczną, którą z powodzeniem tworzymy w naszym kręgu kulturowym.(...) Traktujemy się nawzajem tak, jakby każdy z nas mógł swobodnie decydować, i dlatego w ramach społeczności jesteśmy podmiotami obdarzonymi wolną wolą. Poza tymi granicami nie ma wolności. To nasze uwarunkowania społeczne w określony sposób determinują nasze postępowanie. Wolna wola nie występuje w naturze. Nie ma na świecie człowieka, który, podejmując decyzje, nie ulegałby różnym wpływom.
    • Źródło: rozmowa Thomasa Asseheuera i Ulricha Schnabela, Wolna wola nie istnieje, „Die Zeit”, tłum. „Forum”, 27 lutego 2012.
    • Zobacz też: wolna wola