Władysław Siciński

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Zwłoki Władysława Sicińskiego

Władysław Wiktoryn Siciński (1615–1672) – stolnik upicki i poseł na sejm, który jako pierwszy zerwał sejm wykorzystując liberum veto.

  • Nie pozwalam na prolongację!
    • Opis: 25 sierpnia 1652 na sejmie warszawskim.
    • Źródło: Ludwik Kubala, Pierwsze „liberum veto”, w: Szkice historyczne. Seria druga, Kraków 1896, s. 113.

O Władysławie Sicińskim[edytuj]

  • Bodajś z piekła nie wyszedł, kiedyś zrządził takie nieszczęście!
    • Autor: Jan Szymon Szczawiński, wojewoda brzesko-kujawski
    • Opis: w reakcji na zerwanie sejmu przez Sicińskiego. Według legendy reszta zgromadzonych posłów i senatorów miała odpowiedzieć „Amen! Amen!”.
    • Źródło: Ludwik Kubala, Pierwsze „liberum veto”, w: Szkice historyczne. Seria druga, Kraków 1896, s. 113.
  • Dzikość, szpecąca żywych oblicza zbrodniarzy.
    Zda się dotąd zamarła grozić z jego twarzy:
    Dotąd zdradziecka radość w ustach się uśmiecha,
    Gniew rozbójniczy w czole, nade brwiami pycha,
    Barki na dół pochylił, głowę na pierś zwisnął.
    Zda się, że ciężar hańby do ziemi go cisnął,
    Albo że ręka gwałtu z piekieł go wywlekła
  • Opowiadają dziwy o jego śmierci. Gdy wracał do domu, zginął od pioruna; dobra jego przeszły w obce ręce; trupa jego chowano w opustoszałej kaplicy zamkowej i do niedawna pokazywano jeszcze przyjezdnym jako osobliwość.
    • Autor: Adam Mickiewicz, Wykłady paryskie, w: Dzieła t. IX, Warszawa 1997, s. 72.
    • Opis: w 1842.
  • Podróżujący, obdzierając włosy i kawałki ciała, niby na pamiątkę, wyrządzają wielką krzywdę całości trupa.
    • Autor: Władysław Maleszewski, Trup upickiego posła, „Tygodnik Ilustrowany” nr 14, 1860.
    • Opis: informując o ciągłym bezczeszczeniu zwłok Sicińskiego.
  • Siciński ziemię sobą rozorał i wyszedł z grobowca.(...) Pierwszego sprawcy nowego grzechu żaden człowiek się ręką nie dotknie, dziki zwierz umiera przy jego ścierwie z głodu, najzjadliwszy robak się go nie imie!
    • Autor: Zygmunt Kaczkowski, Murdelio, Warszawa 1953, s. 27–28.
    • Opis: tłumacząc zagadkę braku śladów rozkładu zwłok posła upickiego.
    • Zobacz też: upiór
  • Trupa Sicińskiego nie można się pozbyć, nie chce on zniknąć, nie daje się zniweczyć, ciągle się wyłania. W fantazmatach ludu nie poddaje się prawom natury i naukom Kościoła, jest niezniszczalny i wszechobecny.
    • Autor: Maria Janion, Niesamowita Słowiańszczyzna, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2007, s. 144–145.