Szymon Szymonowic

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Szymon Szymonowic

Szymon Szymonowic (1558–1629) – polski poeta okresu renesansu.

Sielanki (1614)[edytuj]

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Sielanki.
  • Kołacze grunt wszystkiemu; a można rzec śmiele,
    Bez kołaczy jakoby nie było wesele.
  • Ręko moja! Kto Bogu dufa a pracuje,
    Do ostatniej starości nędze nie uczuje!
  • Sroczka krzekce na płocie: będą goście nowi!
    Sroczka czasem omyli, czasem prawdę powi.

Inne[edytuj]

  • Gdzie się oręż odzywa, ustaje praw mowa.
  • Kto czas ma, czasu czeka, czas tylko upuszcza.
  • Ludzkie języki nie próżnują.
  • Z dobrymi dobrym będziesz; gdzie się ze złym zbracisz,
    Byś był najostrożniejszym, własne dobro stracisz.
    • Źródło: Mała księga cytatów, Halina Lipiec (red.), Oficyna Wydawnicza STON I, Radom 1994, ISBN 8390113228, s. 29.
Wikisource