Przysłowia buriackie

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Buriatka

Buriaci (buriac. Буряадууд, ros. Буряты) – naród mongolski, liczący około 500 tysięcy osób, używający języka buriackiego, zamieszkują w północnej Azji, głównie w rosyjskiej Buriacji.

Głosy z jurty[edytuj]

(wybór i tłum. Stanisław Kałużyński, Wiedza Powszechna, Warszawa 1960, seria Myśli Srebrne i Złote)

  • Cudzym rozumem daleko nie zajedziesz.
    • Źródło: s. 82.
    • Zobacz też: rozum
  • Gdy rąbiący zamierza się toporem, drzewo odpoczywa.
    • Źródło: s. 89.
    • Zobacz też: drzewo
  • Głupiec nawet niebu pogrozi.
  • Jesień jest szczodra, wiosna – skąpa.
  • Jeśli chcesz mieć dużo mleka, karm krowę już w zimie; jeżeli chcesz dużo wiedzieć, ucz się już od dzieciństwa.
  • Kiedy koziołkowi wyrosną rogi, już mu niepotrzebna matka.
  • Kiedy marzniesz, potrzebne ci futro; kiedy tchórzysz, potrzebny ci pancerz.
  • Nie ma większej umiejętności ponad wiedzę; nie ma większego szczęścia ponad zdrowie.
  • Od ojczyzny wieje ciepłem, od obczyzny – chłodem.