Półgotowe niebo

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Półgotowe niebo (szw. Den halvfärdiga himlen) – cykl wierszy Tomasa Tranströmera opublikowany w 1962. Tłumaczenia polskie ze zbioru Wiersze i proza 1954–2004, Wydawnictwo a5, Kraków 2012

Ten artykuł ma chronologiczny układ cytatów.
  • Z dna lasu powstaję.
    Rozjaśnia się między pniami.
    Deszcz pada na moje dachy.
    Jestem rynną dla wrażeń.
    • Źródło: Przez las, I, tłum. M. Wasilewska-Chmura
  • To właśnie szarość nieba
    sprawia, że ziemia zaczyna lśnić:
    łąki nieśmiało zielone,
    czarny chleb uprawnych pól.
    • Źródło: Listopad z połyskiem wytwornego futra, I, tłum. M. Wasilewska-Chmura
  • Śnieg świecił i ubywało wszystkich ciężarów - jeden kilogram
    ważył 700 gram nie więcej.
    • Źródło: Roztopy, II, tłum. L.Neuger
  • i przemówił głos: "Jest ktoś dobry.
    Jest ktoś, kto widzi wszystko bez nienawiści."
    • Źródło: W delcie Nilu, IV, tłum. M. Wasilewska-Chmura
  • Muzyka jest szklanym domem na zboczu
    gdzie lecą kamienie, toczą się kamienie.
    I przetaczają się kamienie
    lecz każda szyba pozostaje cała.
    • Źródło: Allegro, V, tłum. L.Neuger
  • Każdy człowiek to półotwarte drzwi
    prowadzące do jednego pokoju dla wszystkich.
    • Źródło: Półgotowe niebo, V, tłum. L.Neuger