Orfeusz

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Orfeusz

Orfeusz – w mitologii greckiej tracki śpiewak i poeta, twórca orfizmu.

O Orfeuszu[edytuj]

  • Cienie znikają. Orfeusz wychodzi na światło dnia. Rozpiera go radosna duma, że doznał objawienia i odkrył nowy rodzaj literatury, zwany odtąd liryką zadumy i mroku.
  • Mityczny Orfeusz śpiewem swym dzikie groźne bestie ugłaskał, iż przycupnęły do jego stóp, i pokornie jego pieśni słuchały. Dzisiejszy Orfeusz nie ma już tej mocy. Nie potrafi nawet poskromić dzikiej bestii zamkniętej w klatce ludzkiego serca.
  • Obok posągu trackiego Orfeusza stoi statua Telete, a wokół niego wykonane z kamienia i brązu zwierzęta, które słuchają jego śpiewu. A oto niektóre z wielu kłamstw, w które wierzą Hellenowie: że Orfeusz był synem muzy Kalliope, a nie synem córki Pierosa, że za życia zszedł do Hadesu, aby błagać bogów podziemia o uwolnienie swej żony. A mnie się wydaję, że Orfeusz przewyższał pięknem poezji swych poprzedników i że osiągnął tak wielki rozgłos dzięki przypisywanemu mu odkryciu boskich wtajemniczeń, oczyszczeń z bezbożnych czynów, leczenia chorób i środków odwracających gniew bogów.
    • Autor: Pauzaniasz, Wędrówka po Helladzie (2. poł. II w.), tłum. Henryk Podbielski
  • Ostrożnie stawiaj kroki
    Na ścieżce do Hadesu
    Nie ścigaj się z obłokiem
    Umarli się nie spieszą
    A ty masz złożyć jeszcze
    Ofiarę swą muzyką
    I wrócić masz tą ścieżką
    Z żyjącą Eurydyką
    A ty masz jedną frazą
    Ogłuchłe piekło wzruszyć
    Wzgardliwe piekło – azyl
    Zgorzkniałych Orfeuszy
  • Z potomków Apollina ruszył na wyprawę
    Grający na formindze ojciec pieśni,
    Piękną cieszący się sławą Orfeusz.
    • Autor: Pindar, Ody pytyjskie, tłum. Mieczysław Brożek