Oddział chorych na raka

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Oddział chorych na raka (ros. Rakowyj korpus) – powieść Aleksandra Sołżenicyna; tłum. Michał B. Jagiełło.

  • A tamtym po prostu kazano kłamać: podnieść ludzi na duchu - żeby harowali! Żeby wykonywali normę! Żeby mieli nadzieję, dla której warto jeszcze trochę pożyć! Żeby nie chcieli zdechnąć!
  • Człowiek może przekroczyć granicę śmierci, choć jego ciało jeszcze żyje
  • Czy człowiek to jedynie kawał drewna? Bo tylko jemu może być wszystko jedno, czy leży samo, czy z innymi kawałkami drewna
  • Doznajesz radości, gdy wiesz, że masz rację
    • Opis: rozmyślania doktor Wiery Ganhart.
  • I wdychając żywe, podarowane mu ciepło, z zachwytem i wdzięcznością zaczął jak prosiak miętosić łapczywymi ustami tę giętką sprężystość, zaklętą w kształt tak doskonały, że żaden malarz ani rzeźbiarz nie zdołałby stworzyć piękniejszego
  • Ilu ludzi, tyle dróg!
  • Nigdy nie pędź przed siebie na oślep, rozejrzyj się wokół siebie!
  • Obojętniejesz, niczego nie chcesz zmieniać, naprawiać, niczego ci nie żal
  • Prawdziwy mędrzec zadowala się małym
  • Sam już nie wiedział, co jest majakiem, co rzeczywistością
    • Opis: rozmyślania Pawła Nikołajewicza.
  • Szczęście to złudzenie
  • Tak kurczowo trzymamy się ziemi – a przecież nic nas na niej nie trzyma!
  • Wygodniej wierzyć innym niż samemu sobie