Normalność

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Normalność – nieodbieganie od przyjętych norm.

  • Faktem jest, że ludzi zdrowych na umyśle praktycznie nie ma; na dziesiątki, a może nawet setki tysięcy trafi się może jeden taki egzemplarz i to jeszcze daleko mu będzie do normalności...
  • Któż więc jest psychicznie normalny? Jeżeli normalny znaczy: „taki, jaki powinien być”, to normalny byłby człowiek mądry, dobry i energiczny. A jeżeli normalny znaczy: najpospolitszy, to normalny byłby człowiek, który się niczym nie odznacza, potrafi w dobrych czasach utrzymać siebie i rodzinę, żyje w szczęśliwym małżeństwie, jeżeli się dobrze ożenił, nie zaniedbuje się w pracy, jest zadowolony z ludzi i ludzie są zadowoleni z niego. Jakiekolwiek ma upodobania, wszystkie są niezbyt gwałtowne, on na żadnym punkcie nie przesadza; ma średnie radości i średnie przykrości.
  • Należenie do mniejszości, nawet jednoosobowej, nie czyni nikogo szaleńcem. Istnieje prawda i istnieje fałsz, lecz dopóki ktoś upiera się przy prawdzie, nawet wbrew całemu światu, pozostaje normalny. Normalność nie jest kwestią statystyki.
  • Normalność nie jest równoznaczna ze zdrowiem psychicznym, a nienormalność – z chorobą.