Niketas Choniates

Niketas Choniates

Niketas Choniates (ok. 1155–1215) – bizantyjski historyk i teolog.

• Nie do uwierzenia są świętokradztwa, które popełnili ci prekursorzy Antychrysta w Wielkim Kościele. Stół ofiarny, wytopiony w ogniu z wszelkiego rodzaju szlachetnych materiałów, szczyt piękna o niezliczonych niuansach, uważany za coś nadzwyczajnego i godnego podziwu przez wszystkie narody, został pocięty na części i podzielony pomiędzy łupiących, podobnie jak wszystkie sakralne bogactwa (...). A ponieważ chcieli jako swój łup choćby naczynia i przedmioty sakralne będące dziełami sztuki o nieporównywalnym z niczym innym pięknie, uczynione z rzadkich surowców (…), a także wszystkie inne elementy wystroju pokryte złotem, wprowadzili aż do samego sanktuarium muły i zwierzęta pociągowe (...). Nie tak postępowali nawet Izmaelici [Arabowie], gdyż oni łagodnie i przychylnie odnosili się do Łacinników, kiedy zajęli Syjon (...) nie karząc ich ani mieczem, ani ogniem, ani głodem, ani prześladowaniem (…); podczas gdy oni nas, naród chrześcijański, wyznający tę samą religię, potraktowali, jak to opisałem.
  • Opis: o zdobyciu Konstantynopola przez krzyżowców w 1204.
  • Źródło: Historia; cyt. za: Corpus Fontium Historiae Byzantinae, s. 573–577.
  • Zobacz też: IV wyprawa krzyżowa, Hagia Sofia

• Przejrzały zalotnik obejmujący niedojrzałą pannę, zramolały piernik i młodziutka dama z małymi, sterczącymi piersiami, zwiędły i ospały starzec z różanopalcą dziewicą…
  • Opis: o małżeństwie bizantyjskiego cesarza Andronika I Komnena z dwunastoletnią Agnieszką Francuską, córką króla Ludwika VII Młodego.
  • Źródło: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, ISBN 9788324715480, s. 71.