Mieczysława Ćwiklińska

Mieczysława Ćwiklińska (właśc. Mieczysława Trapszo; 1879–1972) – polska aktorka teatralna i filmowa, śpiewaczka.

O Mieczysławie Ćwiklińskiej

• (…) jej żywa inteligencja górowała nad szkicowym nawet tekstem, wydobywając na jaw jakieś ziarno prawdy ludzkiej. Oswojono się z tym do tego stopnia, że nikt nie zastanawiał się nawet nad tym, iż odtwarzając tyle podobnych do siebie postaci, nigdy nie popada w jednostajny, wygodny szablon. Wnosiła zawsze coś nowego, nieoczekiwanego, jakiś rys świeżości.
  • Autor: Teofil Trzciński, Mieczysława Ćwiklińska 1900–1950, Warszawa 1950

• Mówi tym samym głosem, niskim, zuchwałym, kpiącym, tą samą nieskazitelną dykcją, której humor rzeźbi zdania, prześwietla słowa, na policzkach ma te same dołeczki! Jak nikt inny, jak żadna inna aktorka, ona, pani Miecia, Ćwikła, zawsze była uosobieniem Warszawy, warszawskiej Starówki. Widzę w niej jakiś głęboki symbol. Po wszystkich bombach i ogniach, burzach i zmorach, ona właśnie, żywa, tryumfująco młoda, rozżarzona uśmiechem, błyska do nas oczyma z londyńskiej sceny, sam już nie wiem – Ćwiklińska czy nasza, prawdziwa, Warszawa?
  • Autor: Marian Hemar, „Dziennik Polski”, 13 czerwca 1957, cyt. za: M. Bojarska, Mieczysława Ćwiklińska, Warszawa 1988

• W indywidualności artystycznej Ćwiklińskiej uderzała mnie zawsze wielostronność naświetlania roli. Kreacje jej poza samą ekspresją aktorską posiadają znamiona dokumentów niezwykłej inteligencji. (…) Niezwykłość typu artystycznego Ćwiklińskiej polega na tym, że w idealnym umiarze stapiają się w jej kreacjach przemyślenia intelektu ze spontanicznością i żywiołem gry.
  • Autor: Zygmunt Kawecki, „Teatr i Życie Wytworne” 1927, nr 2, cyt. za: M. Bojarska, Mieczysława Ćwiklińska, Warszawa 1988

Zobacz też

• Dodek na froncie