Marozja

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Marozja (z prawej)

Marozja (ok. 892–936) – córka Teofilakta (konsula Tusculum) i Teodory, siostra Teodory Młodszej, matka Alberyka II księcia Rzymu i papieża Jana XI; uważana za główną bohaterkę okresu pornokracji.

O Marozji[edytuj]

  • Marozja była nierządnicą mającą polityczne wpływy i jednocześnie żądną władzy arystokratką, której przyznano bezprecedensowe tytuły rzymskiej senatrix (dosł. senatorowej) i patricia (dosł. patrycjuszki). Była królową Italii, a także kochanką, morderczynią, matką, babką i prababką kilku papieży. Ta zdeprawowana, chciwa, niecofająca się przed zbrodnią i bezwzględna kobieta zrobiła oszałamiającą karierę, przez całe dziesięciolecia kontrolując bieg spraw na papieskim dworze.
    • Autor: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, 2010, ISBN 9788324715480, s. 61.
  • Najbardziej niezwykła kobieta italskiego średniowiecza. Kochanka papieża Sergiusza III, matka i babka dwu papieży. Na długi czas opanowała Rzym i Państwo Kościelne.
    • Źródło: Wieka encyklopedia Meyersa, cyt. za: Andrzej Donimirski, Niezwykłe kobiety w dziejach, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, Warszawa 1988, ISBN 8320206782, s. 73.
  • Z portretu hardo i dumnie spogląda kobieta strojna i obwieszona klejnotami, o typowej urodzie Włoszki. Marozja, kochanka papieży, twarz ma oryginalną, ogromne oczy w ciemnej oprawie, duży nos i silnie zarysowany podbródek. Można ją nazwać ładną, lecz nie piękną. Trudno doprawdy uwierzyć, że ta kobieta bardzo lekkich obyczajów i wyjątkowo niemoralna nawet na tle zdeprawowanej epoki, odgrywała przez wiele lat rolę pierwszej damy Rzymu, osadzając na tronie papieży i kierując ich poczynaniami. Jakby tego było mało, zanim zakończyła „karierę”, na stolec św. Piotr wyniosła swego syna, którego ojcem był jej kochanek, papież Sergiusz III.
    • Autor: Laura Smokowicz, Sławne żony i kochanki. Tragiczne i wiarołomne, Instytut Wydawniczy Kreator, Białystok 2004, ISBN 833440275, s. 69–70.