Kazimiera Iłłakowiczówna

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Kazimiera Iłłakowiczówna
Grób Kazimiery Iłłakowiczówny

Kazimiera Iłłakowiczówna (1892–1983) – polska poetka, prozaiczka i tłumaczka.

Cytaty z utworów[edytuj]

  • Był człowiek wolny jak duch, był człowiek samotny jak obłok,
    zniósł wszystko, co było trzeba, i nic mu się już zdarzyć nie mogło.
  • I powstaną niesłychane wieści,
    dziwne serca, ciała pełne blasku…
    i Prawdę znowu ucieleśnił
    Duch
    żywym Słowem – z katyńskiego piasku.
    • Źródło: Kolęda katyńska
  • Jeśli w tej tęsknocie zostanę,
    jeśli do końca w niej wytrwam,
    uniosę się nad wiecznością
    jak nad jeziorem rybitwa.
    Jeśli w tej miłości utonę,
    jeśli w tej tęsknocie zgoreję,
    gdy zbudzę się, Bóg nade mną
    zamiast dnia rozednieje.
    wszystko, co było trzeba, i nic mu się już zdarzyć nie mogło.
    • Źródło: Tęsknota i miłość
  • Nad Katyńskim lasem – miesiąc, nad Katyńskim piaskiem szelest,
    zeszła tam Pani Niebios, ściele się ku niej ziele,
    piołuny gną liście srebrne całe,
    żeby po nich stąpała.
    Przystanęła cała w świetle, rozpostarła płaszcza połę,
    nabiera do niej piasku z Katyńskiego krwawego dołu,
    nabiera go płynnego jak srebro,
    żeby go zabrać do Nieba.
  • Niczym nie jestem, tylko drganiem strun żałosnych…
    Któż może być o taką bolesną rzecz zazdrosny?
    • Źródło: ***
  • Obiecywało serce, że pęknie.
    Nie pękło.
    Groziło życie, że zwiędnie,
    – nie zwiędło.
    • Źródło: Złudzenie i rzeczywistość
    • Zobacz też: serce, życie
  • Spraw Panie, by dla ojczyzny nie była ich śmierć bezowocna.
    • Źródło: Modlitwa za lotników
    • Zobacz też: ojczyzna, Bóg