Karolina Brunszwicka

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Karolina Brunszwicka (1820)

Karolina Brunszwicka (1768–1821) – księżna Walii w latach 1795–1820 i królowa Wielkiej Brytanii i Hanoweru od 1820 jako żona Jerzego IV Hanowerskiego.

  • Od progu domu Waszego Majestatu matkę Waszego dziecka otaczali szpiedzy, spiskowcy i zdrajcy. Z nienawiścią i pogardą prześladowali mnie za pomocą wszelkich środków. Odebrali mi dziecko… Wypuścili mnie w świat z moim zmartwieniem, a mnie samą dręczyli w owym zmartwieniu nieustannymi prześladowaniami.
    • Opis: w liście do Jerzego IV w 1820.
    • Źródło: Eleanor Herman, Królowe i ich kochankowie. 900 lat intryg, namiętności i pasjonującej polityki, tłum. Barbara Tarnas, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2007, ISBN 9788389632319, s. 272.

O Karolinie Brunszwickiej[edytuj]

  • (…) Jego żona, królowa Karolina z Brunszwiku, tyle razy bywała przezeń upokarzana, że wreszcie, zdesperowana, spróbowała go oskarżyć o cudzołóstwo, mając jednak bardzo marniutkie dowody. Dalej historia jest nieco długawa, ale jej finał wygląda tak, że po koronacji Jerzy IV przejechał powozem do opactwa Westminster, zaś królowa pojechała tam w ślad za nim SWOIM powozem, w którym uprzednio zasłonięto okna. Opuściwszy powóz król pośpiesznie udał się do opactwa, a królowa, wyszedłszy ze SWEGO powozu, także skierowała się do bramy. Właśnie kiedy miała ją przekroczyć, żelazna krata została zamknięta, uderzając ją prosto w twarz. Królowa zmarła trzy tygodnie później, nie doczekawszy swojej koronacji.
    • Autor: Will Cuppy, Życie i upadek prawie wszystkich, tłum. i wstęp Wojciech Tyszka, Wydawnictwo Książkowe Twój Styl, Warszawa 2005, ISBN 8371634099, s. 229.