John Donne

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
John Donne

John Donne (1572–1631) – angielski poeta i prozaik.

  • Bo miłość nie zna, co to jej najwyższa miara, póki wciąż cudzych spojrzeń uniknąć się stara.
  • Dzień miłości krótki jest, gdy miłość gaśnie.
  • Jeślim nie posiadł twej Miłości całej, Miła, Jej całej nigdy nie posiędę.
  • Kobiety są jak mumie, myśli są wyzbyte, bez wdzięku, bez dowcipu, kiedy już zdobyte.
  • Miłość, zawsze jednaka, nie zna pór roku ani granic, ani godzin, dni, miesięcy.
  • Spójrz, pchła: ten widok opór twój pokona –
    To, czego pragnę, małe jest jak ona.
    Ssała krew z mego, teraz z twego ciała;
    Obie krwie nasze w sobie więc zmieszała.
    • Źródło: Pchła
  • Umiera tylko to, co źle zmieszane, Jeśli dwie równe miłości są zlane,
    Bez reszty w jedną – umrzeć nie będzie nam dane
  • Żaden człowiek nie jest samoistną wyspą; każdy stanowi ułomek kontynentu, część lądu. Jeżeli morze zmyje choćby grudkę ziemi, Europa będzie pomniejszona, tak samo jak gdyby pochłonęło przylądek, włość twoich przyjaciół czy twoją własną. Śmierć każdego człowieka umniejsza mnie, albowiem jestem zespolony z ludzkością. Przeto nigdy nie pytaj, komu bije dzwon: bije on tobie.
    • No man is an Island, intire of it selfe; every man is a peece of the Continent, a part of the maine; if a Clod bee washed away by the Sea, Europe is the lesse, as well as if a Promontorie were, as well as if a Mannor of thy friends or of thine own were; any mans death diminishes me, because I am involved in Mankinde; And therefore never send to know for whom the bell tolls; It tolls for thee. (ang.)
    • Opis: fragment wykorzystany przez Hemingwaya w powieści Komu bije dzwon.
    • Źródło: Medytacja XVII
    • Zobacz też: motta dzieł literackich