Jarosław Klebaniuk

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Jarosław Klebaniuk (ur. 1967) – polski publicysta, psycholog społeczny, prozaik.

Rodzice[edytuj]

  • Rodzice Mojej Ukochanej zaprosili mnie na podwieczorek. Uznali, że najwyższa pora, żebyśmy się nawzajem poznali. Ja o nich wiem bardzo dużo („Dużo o państwu słyszałem”, odpowiedziałem przez telefon starannie wymawiającemu każde słowo mężczyźnie), oni o mnie dowiedzieli się niedawno i przypadkiem („Podobno jest pan bliskim znajomym naszej córki”, żadne słowo nie zostawiało wątpliwości, że to właśnie ono).
  • Zaproponowałem, że zdejmę buty, ale oboje na tyle energicznie zaooponowali, iż uznałem narzucanie się ze swoim dobrym polskim wychowaniem za niewskazane.
  • – Zaprosiliśmy pana, bo mamy podstawy przypuszczać, że zabiega pan o względy Agnieszki. Odnieśliśmy też wrażenie, że nie jest pan jej obojętny.
    – Rzeczywiście, od jakiegoś czasu mamy się ku sobie – podjąłem tę oględną, zważywszy na okoliczności, konwencję. Z ich córką spotykałem się już od ponad roku i mieliśmy się ku sobie już w tylu różnych miejscach, na tyle sposobów i tak wiele razy, że faktycznie brak zabiegania i obojętność wydawały się mało prawdopodobne.