Janko z Czarnkowa

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Janko z Czarnkowa (1320?–1386) – polski kronikarz, podkanclerzy koronny, archidiakon gnieźnieński.

  • Jaki był jęk, jaki płacz, jakie głośne narzekanie (…) podczas złożenia zwłok jego, tego język ludzki nie łatwo odpowiedzieć zdoła.
    • Opis: o Kazimierzu III Wielkim.
    • Źródło: Piotr Małyszko, Słownik postaci historycznych, wyd. ParkEdukacja, Bielsko-Biała 2006, s. 47.
  • Za czasów króla Ludwika nie było żadnej stałości w Królestwie Polskim ani żadnej sprawiedliwości. Albowiem starostowie i ich burgrabiowie łupili ciągle dobra uboższych ludzi; a jeśli niektórzy z poszkodowanych, zastawiwszy swe majątki, jechali do Węgier i tam skargi do króla zanosili, król wydawszy listy, za które w kancelarii musieli płacić wielkie pieniądze, odsyłał ich do domu; atoli starostowie żadnej uwagi na te listy nie zwracali i nie przestawali uciemiężać ludzi. Łupienie na drogach publicznych kupców i innych przejeżdżających oraz kradzieże działy się nieustannie; starostowie zaś, dbając jedynie o swoje zyski, ani hamowali, ani nie chcieli tego hamować.
    • Opis: o Ludwiku Węgierskim.
    • Źródło: Andrzej Wyrobisz, Ludwik Węgierski, w: Poczet królów i książąt polskich, wyd. Czytelnik, Warszawa 1991, s. 262.