Humanizm renesansowy
Humanizm renesansowy – ruch filozoficzny, kulturalny i moralny powstały w XV wieku we Włoszech, a zarysowujący się już w XIV wieku i wielu aspektach kultury średniowiecznej, zmierzający do odrodzenia znajomości literatury i języków klasycznych.
- Humaniści byli uczonymi klasycznymi i przyczynili się do rozwinięcia studiów klasycznych. W dziedzinie studiów łacińskich odkryli na nowo szereg ważnych tekstów, których niemal nie czytano w okresie średniowiecza. Humaniści pogłębili też wiedzę o autorach łacińskich powszechnie znanych w średniowieczu, rozpowszechniając ich teksty w licznych kopiach manuskryptów i druków, a także poprzez studia gramatyczne i stosowanie krytyki filologicznej i historycznej.
- Autor: Paul Oscar Kristeller, Humanizm i scholastycyzm we włoskim renesansie (1961), tłum. Grażyna Cendrowska
- (…) humaniści włoscy są przodkami współczesnych filologów i historyków.
- Autor: Paul Oscar Kristeller, Humanizm i scholastycyzm we włoskim renesansie (1961), tłum. Grażyna Cendrowska
- Najbardziej charakterystycznym i rozpowszechnionym aspektem włoskiego renesansu w dziedzinie nauki jest ruch humanistyczny. (…) termin „humanizm” w odniesieniu do renesansu włoskiego nie kryje w sobie wszystkich tych mglistych i pogmatwanych pojęć, jakie teraz powszechnie z nim łączymy. W renesansie można znaleźć zaledwie nieliczne ich ślady. Przez humanizm rozumiemy jedynie tendencję wieku, by przywiązywać jak największą wagę do studiów klasycznych oraz uważać starożytność klasyczną za ogólny wzorzec i model, którym należy się kierować we wszystkich przejawach aktywności kulturalnej (…).
- Autor: Paul Oscar Kristeller, Humanizm i scholastycyzm we włoskim renesansie (1961), tłum. Grażyna Cendrowska
Zobacz też: