Czarnobyl. Cztery dni w kwietniu

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Elektrownia w Czarnobylu
Obszar radiacji, 1996 r.

Czarnobyl. Cztery dni w kwietniu – spektakl Teatru Telewizji z 2010 roku w reżyserii Janusza Dymka. Scenariusz napisali Janusz Dymek, Sławomir Popowski, Igor Sawin.

Wypowiedzi postaci[edytuj]

Krzysztof[edytuj]

  • O atomie tu [w ZSRR] można mówić albo dobrze, albo wcale.
  • Tu jest Moskwa. Więc pilnuj się, żeby cię nie odwołali, bo już nigdzie nie pojedziesz. Nawet do Ułan Bator.

Wicepremier[edytuj]

  • Panowie, no owszem, ingerowaliśmy w treść komunikatu, ale kierowaliśmy się niebezpieczeństwem wywołania paniki. Panikę łatwo wywołać, opanować trudno.
  • Panowie, ta decyzja zapadła poza naszym gronem. Pochód musi się odbyć.

Inne postacie[edytuj]

  • Gdyby to było coś poważnego, towarzysze radzieccy na pewno by nas powiadomili.
    • Postać: dyrektor Centralnego Laboratorium Ochrony Radiologicznej
    • Opis: gdy prof. Zbigniew Jaworowski powiedział mu o bardzo wysokim promieniowaniu radioaktywnym w Warszawie.
  • Nic się nie zmieniło. Nic nie może zakłócić radosnego święta majowego. Gdyby był deszcz, pewnie by rozpędzili chmury, no, a promieniowania nie widać, więc czym się przejmować... Ważne, że w świat poszła migawka, jak to kijowianie dają odpór antyradzieckim oszczerstwom.

Dialogi[edytuj]

Fizyk Sasza: Kiedyś te nasze reaktory (...) to możet i były dobre, ale teraz to już inżynierskaja patalogija.
Krzysztof: Oj, Sasza, Sasza.
Sasza: U nas ich piętnaście i każdyj z nich to bomba z opóźnionym zapłonem, a spróbuj tylko powiedzieć o tym głośno – od razu trafisz na Kamczatku. Dobrze, że w ogóle powiedzieli cokolwiek, a i to pewnie tylko dlatego, że witer paszoł na zachód, a nie na wschód – w naszu storonu.
Krzysztof: Już rozumiem, Sasza, dlaczego nie zrobiłeś kariery naukowej... Mówisz jak dysydent.

Sasza: Tisze budiesz, dalsze jediesz.
Krzysztof: Tak, tak, to wasze stare powiedzonko...
Sasza: Ale bez niego Rosji nie zrozumiesz.

Inne cytaty[edytuj]

  • 1 maja w Warszawie, Moskwie i Kijowie w niczym niezmąconej, radosnej atmosferze odbyły się jak co roku pierwszomajowe pochody. Mimo wycofania się kilku ekip kolarskich 6 maja wystartował z Kijowa Wyścig Pokoju. Dopiero 18 dni po wybuchu, 14 maja 1986 roku, w telewizji radzieckiej wystąpił Michaił Gorbaczow i przyznał, że w Czarnobylu doszło do katastrofy. Był to początek „Głasnosti” – początek końca Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Skażeniu promieniotwórczemu uległo ok. 140 000 km kwadratowych obszaru Białorusi, Ukrainy i Rosji. Chmura radioaktywna rozeszła się nad całą Europą. Ewakuowano i wysiedlono ponad 350 000 osób. Według oficjalnych danych bezpośrednio w katastrofie zginęły 32 osoby. Liczba osób poszkodowanych w wyniku katastrofy w Czarnobylu do dziś nie jest znana.

Zobacz też[edytuj]