Anatomia prawdy

Anatomia prawdy (ang. Body of Proof) – amerykański serial, dramat medyczny, z lat 2011–2013, stworzony przez Christophera Murpheya.

Wypowiedzi postaci[edytuj]

Megan Hunt[edytuj]

A gdzie rośliny, tam owady (…).
- Źródło: sez. I, odc. 6, Socjeta

Czemu kiedy słyszę o kobiecie „wpływowa”, brzmi to pejoratywnie?
- Źródło: sez. I, odc. 6, Socjeta

(…) kiedy się dowiem, moje drzewo genealogiczne straci gałąź.
- Opis: o tym, że jej matka pisała w jej imieniu na portalu społecznościowym.
- Źródło: sez. II, odc. 11

Mam rację. Pytanie, jak to udowodnić?
- Źródło: sez. II, odc. 1, Pilot

Mieszkałam kiedyś na takiej ulicy. Nic nie jest takie, jakie się wydaje.
- Źródło: sez. II, odc. 1, Kochaj sąsiada swego

Nie jestem jak większość ludzi.
- Źródło: sez. I, odc. 1, Wbrew wszystkiemu

Nie wierzcie w to, co o mnie słyszeliście. Prawda jest znacznie gorsza.
- Opis: do Buda i Sam.
- Źródło: sez. I, odc. 1, Wbrew wszystkiemu

Siniaki pojawiają się do tygodnia po uderzeniu.
- Źródło: sez. I, odc. 6, Socjeta

Śmierć zawsze jest trudna.
- Źródło: sez. I, odc. 6, Socjeta

Utrata pracy jest jak śmierć najbliższego człowieka.
- Źródło: sez. II, odc. 11

Inne postacie[edytuj]

Byłeś gliną, załóż jej kaganiec, albo ja to zrobię.
- Postać: Bud Morris
- Opis: do Petera, o Megan.
- Źródło: sez. I, odc. 1, Wbrew wszystkiemu

Można komuś wbić rozum do głowy, ale uczucia?
- Postać: Peter Dunlop
- Źródło: sez. I, odc. 1, Wbrew wszystkiemu

Wszystkie robimy dla mężczyzn głupie rzeczy (…).
- Postać: Kate Murphy
- Źródło: sez. I, odc. 2, Nowy kierunek

Dialogi[edytuj]

Curtis Brumfield: Doktor Hunt.

Megan Hunt: Curtis.

Curtis Brumfield: Wiesz, że też jestem doktorem?

Megan Hunt: I nikt tak do ciebie nie mówi. Dziwne.

Curtis: Zleciłaś badanie przeciwciał przeciwjądrowych. Na co ci badanie za tysiąc dolarów u gościa, który strzelił sobie w głowę?

Megan Hunt: Wiesz, dlaczego?

Curtis Brumfield: Nie.

Megan Hunt: Ja też. Teraz wiemy, że to bez związku z zaburzeniami immunologicznymi.

Curtis Brumfield: Jestem zastępcą szefa medycyny sądowej. Odpowiadam za budżet. Nie obchodzi mnie, kim są twoi przyjaciele.

Megan Hunt: Myślisz, że mam przyjaciół?

Peter: Nie ma.

Źródło: sez. I, odc. 1, Wbrew wszystkiemu

Na miejscu zbrodni Megan zasypuje Buda informacjami.

Bud Morris: Może złapała pani już mordercę?

Megan Hunt: Nie, detektywie. Proszę dać mi trochę czasu.

Źródło: sez. I, odc. 1, Wbrew wszystkiemu

Peter Dunlop: Możemy iść, ale wolno nam tylko obserwować.

Megan Hunt: Akurat.

Źródło: sez. I, odc. 1, Wbrew wszystkiemu

Podczas sekcji Megan zajmuje się badaniem ciała zamiast powiedzieć coś o narzędziu zbrodni, co denerwuje Buda.

Bud Morris: Możemy przejść do narzędzia zbrodni?

Megan Hunt: Proszę na nią spojrzeć. Co pan widzi?

Bud Morris: Martwą dziewczynę.

Megan Hunt: A ja piękną kobietę, która dobrze się odżywiała i była w formie. Dla kogo? Dla chłopaka? Zerwała z nim? Poszukajcie dokładniej. Denerwowała się. Pracoholiczka. Miała zostać partnerem w firmie? Wkurzyła kogoś? Ktoś był zazdrosny. Można tu znaleźć wszystkie odpowiedzi. Szanuję te zwłoki za to, co mogą mi powiedzieć o życiu Angeli Swanson i o tym, jak umarła. To ciało jest dowodem. Powie wam wszystko, co chcecie wiedzieć. Musicie tylko cierpliwie szukać.

Bud Morris: Idę po kawę.

Megan Hunt: Wgniecenie czaszki w okolicy potylicznej (…). Detektywie. Piję ze śmietanką, bez cukru.

Źródło: sez. I, odc. 1, Wbrew wszystkiemu

Peter Dunlop: Można komuś wbić rozum do głowy, ale uczucia?

Megan Hunt: Zrzuciłabym byłego męża ze schodów, gdyby to było możliwe.

Źródło: sez. I, odc. 1, Wbrew wszystkiemu

Samantha Baker: Podobno była pani świetnym neurochirurgiem.

Megan Hunt: Byłam.

Samantha Baker: To czemu pani tu pracuje?

Megan Hunt: Bo nie można zabić kogoś, kto już nie żyje.

Źródło: sez. I, odc. 1, Wbrew wszystkiemu

Bud Morris: Wyjaśnię, jak to działa. Pani mówi nam, co wie. My zadajemy pytania, później łapiemy przestępcę.

Megan Hunt: Więc dziś rano, tylko pan żartował?

Źródło: sez. I, odc. 1, Wbrew wszystkiemu

Peter Dunlop: Zawsze idziesz prosto do zwłok.

Megan Hunt: O co ci chodzi?

Peter Dunlop: Kiedy coś cię trapi, tam szukasz ukojenia – u zmarłych.

Megan Hunt: Może dlatego, że nie mają irytujących spostrzeżeń.

Źródło: sez. I, odc. 9, Rozbity dom