Aleksandra Konieczna

Aleksandra Konieczna (ur. 1965) – polska aktorka i reżyserka teatralna.

Agatha Christie to zegarmistrzowski mechanizm.
- Źródło: Michał Smolis, Nie cenię Szekspira, „Dziennik”, 2 października 2007
- Zobacz też: Agatha Christie

Chcemy, aby ktoś występował przeciw własnej płci? Z taką samą skutecznością możemy żądać, aby wskazówki zegara obracały się w odwrotnym kierunku.
- Źródło: Michał Smolis, Nie cenię Szekspira, „Dziennik”, 2 października 2007

Interesuje mnie dziś w aktorstwie tylko to, co stawia opór. To, co sprawia mi trudność.
- Źródło: Michał Smolis, Nie cenię Szekspira, „Dziennik”, 2 października 2007

Kiedy pojawiły się w teatrze kobiety reżyserzy i jako aktorka dostawałam od nich propozycje – zaczęłam oddychać.
- Źródło: Michał Smolis, Nie cenię Szekspira, „Dziennik”, 2 października 2007
- Zobacz też: kobieta

Lęk, kompleksy, wiele strat.
- Opis: odpowiedź na pytanie, co kobiety zawdzięczają mężczyznom.
- Źródło: Michał Smolis, Nie cenię Szekspira, „Dziennik”, 2 października 2007
- Zobacz też: kompleks, lęk

Moralność może przeszkadzać także w byciu człowiekiem. Jest z zewnątrz. Często nie umiem jej odróżnić od mojego atawistycznego, mam nadzieję, naturalnego odczucia dobra i zła. Największą przeszkodę moralność stawia mi w przyznaniu się do bezsilności. W byciu aktorką, reżyserką, człowiekiem.
- Źródło: Michał Smolis, Nie cenię Szekspira, „Dziennik”, 2 października 2007
- Zobacz też: moralność

Myśl o aktorstwie wywołała pierwszy poważny konflikt w mojej rodzinie. Rodzice wysyłając mnie do liceum matematyczno-fizycznego w mym rodzinnym Prudniku uważali, że powinnam w przyszłości zostać panią inżynier, a ja zamiast myśleć o jakimś konkretnym fachu, przesiadywałam godzinami nad tomikami wierszy, jeździłam do Olsztyna na wieczory poetyckie, przygotowywałam własne monodramaty, recytowałam wiersze Leśmiana.
- Źródło: Jan Bończa-Szabłowski, Aktorka z Prudnika, „Tygodnik Prudnicki”, 21 stycznia 1996
- Zobacz też: Prudnik

W ten zawód jest wpisana bolesna sprzeczność. Jest on wyrażaniem siebie, ale w moje gardło wepchnięty jest knebel. Mogę co najwyżej wydać z siebie niemy krzyk, jak z obrazu Muncha.
- Opis: o aktorstwie.
- Źródło: Michał Smolis, Nie cenię Szekspira, „Dziennik”, 2 października 2007

Zobacz też: