Adam i Ewa

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Adam i Ewa

Adam i Ewa (Adam – dosł. „czerwony”, od koloru ziemi, z której został ulepiony, i Ewa – „budząca życie”) – według relacji biblijnych pierwsi ludzie; Adam jest prorokiem islamu w Koranie.

  • Adam ujrzawszy, że Ewa jest naga,
    innego raju już się nie domaga.
  • Bezczynność rodzi występek: gdyby Ewa musiała zszywać listki figowe swojego małżonka, nigdy nie usłuchałaby węża.
  • Diabeł Ewę po włosku zwodził,
    Ewa Adama po czesku,
    Bóg ich po niemiecku gromił,
    anioł zaś po węgiersku z raju wygnał.
    • Opis: przysłowie
    • Źródło: Oskar Kolberg, Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce, tom 8, druk. Jana Jaworskiego, 1875, s. 276.
    • Zobacz też: diabeł
  • Gdy Adam ziemię koapał, a Ewa przędła, kto wtedy był Szlachcicem?
  • Lecz co mówię? Ach! Ewo! Nie daj słowom wiary:
    Bo jeśli na mnie zwrócisz oczu twych wejrzenie,
    Wiem, że znowu upadnę, choćby sroższe kary
    Miały nieba na nasze zesłać pokolenie.
  • Nie kuś mnie jabłkiem, żeberko ty moje –
    Nie zakazano nam przecież kielicha,
    Który otwiera ukryte podwoje
    Raju, gdzie zaraz szybciej się oddycha.
  • w tłumie krów i niedźwiedzi
    w poryku i pisku
    my jak adam i ewa upojeni rajem
    tulimy się tańcząc w uścisku
  • Wiesz ich początek? – Między edeńskimi drzewy,
    Kiedy nasz ojciec pierwszy raz westchnął do Ewy,
    Ziemia to pierworodne miłości westchnienie
    Złowiła i w kosztowne zawarła kamienie.

Zobacz też: